Eski Tersanede Bu Gece Şiiri - Şehmus İnal

Eski tersanede bu gece
pas kokusuna karışıyor yıldızlar,
ve ben
rüzgârla savrulan zamanın içinde
yeni bir “başlangıç” kokusu alıyorum.

Tahtaları çürümüş teknelerin
yeniden denize açılacağına
inanmak gibi bu,
sökük bir yelkenin
göğe yeniden gerileceğine inanmak…

Paslı çivilerin sustuğu yerde
bir dua gibi çarpıyor kalbim,
ve denizin usul sesi
“yeniden” diyor
her dalgada biraz daha.

Bir martı geçiyor üstümden,
ne dünün yükünü taşıyor kanatlarında
ne yarının korkusunu.
Sadece şimdi var,
şimdi uçuyor,
şimdi yaşıyor.

Gecenin içindeyim
ama karanlık değil bu,
derin…
ve içinde bir sabah saklı.

Çünkü
eski tersanede bu gece,
yalnızlık yok,
umutsuzluk yok.
Sadece bekleyiş var
yeni bir şiir için,
yeni bir sevinç için,
ve
yeni bir yolculuk için…