Eski Sokaklar Şiiri - Ali Koç Elegeçmez

Yine geçtim koştuğum dar sokaklardan
Gül pembe dudaklı mor zamanlardan
Komşular neyse de, evler yok olmuş
İki damla yaş aktı yanaklarımdan
……………..*……..
Binalar yaşlanmış, duvarlar yıkık
Mor çiçekli akasya'm hayata bıkık
Sokakların adı da değişmiş yazık
Necmi Ağbi, Karadayı....baktım yok artık

Anacığım hiç olmazsa sen çık azıcık!
…………….*……..
Dut ağacım kurumuş, evler perişan
Ömer, Tahsin, Hüseyin... nerdesiniz can?
“Elma dersem çıkın, armut'ta saklan! "

Dinledim, ses çıkmadı yuvalarından
Silindir geçmiş gibi sokaklarımdan
..……………*
Baktım bahçede yok Lütfiye nine
Sokakların çamuru hep aynı yine
Ey Bekçiler Sokak, bari sen söyle
Nereye gittiler can yoldaşlarım?
.....................*
Bizim kapı önünde soluklandım az
Saçaktan buzlar sarkar, titredim biraz
Baktım da babacığım pazardan gelir
Gözlerinin içinde gümüşi bir haz
……………..*….
Eski Mektep Sokak, n'oldu taşın?
Kilise bahçesi mi aldı kuşlarım?
Bak hala kurumadı çocuk yaşlarım
Söyle bana nerede arkadaşlarım?
..……………*
Cevizim, bademim, iğde ağacım
Peki size ne oldu, ses verin canım!
Ben, başka sokağa mı geldim kardaşım
Nerden esti bu rüzgar, dönüyor başım!
.……………*
Dedim ki: öyle şaşkın bakmayın bana
Ne Bağdat valisi, ne de veliyim.
Çaputtan top koşturan, uçurtma yapan
Rükiye’nin kuzusu “Paşa Ali” yim
...……….….*…….
"Ne ararsın hemşehrim? " Dedi bir adam
Sevindim, boş değil mahallem aman!
Laf olsun kabilinden, sordum da beni
Dedi ki:
-0 geçmedi bu sokaklardan!
……………..*……
Anladım: “yaşam” denen komedi budur
Az ya da çok yaşa, yol aynı yoldur
Öğüdüm: Ömrünü bal ile doldur
Eğer ki yazarsan hatıra olur
Yazmazsan rüyadır yaşadıkların
……………*……….
23.02.2009.pzts.