Eski Sokak Şiiri - Murat Kalaç

Geçmiş tramvay izlerinin böldüğü eski bir sokak şimdi bu şehir...
Çıkmaz sokaklarında çocukluğum, sonbahar akşamlarında delikanlılığım.
Ve ne zaman bir yağmur başlasa fesleğen kokuyor kaldırımlar...
Ayakkabıcı çocukların ellerinde İstanbul işi flemenko yapıyor fırçaları.Eski sevgililer bir bir suretlerini dolaştırıyorlar; gözlerinde yarım kalmış bir vapur yolculuğu; konuşmuyorlar...
Ve ne zaman bir yağmur başlasa, fesleğen kokusu, bir tramvay çanı, bir vapur düdüğü...eski bir İstanbul fotoğrafı.Fotoğraflarda eskimiş bir mutluluk gülümsemesi.Cebimde sigara külleri çok önceden biriktirdiğim ve mısır taneleri serçeler için.Bir de acılar yanıma aldığım kendim için.
Bu şehir eski bir sokak; çıkmazında fesleğen kokuları...