Işıklarını söndürmüş bir kentte
bir kadının sıcaklığına uzanıyorum
tembel düşler içindeyim
içindeyim bu hayatın.
Bezginlik mobilyalardan sonra başlar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Çokkkk GÜZELMİŞŞŞ bu ŞİİR
Siz yazdığınızda ben daha 2 yaşında imişim ...Yıllara bakınız yıllara yıllanmış şarap gibi öyküler ..
Şairim saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta