Işıklarını söndürmüş bir kentte
bir kadının sıcaklığına uzanıyorum
tembel düşler içindeyim
içindeyim bu hayatın.
Bezginlik mobilyalardan sonra başlar
uykusundan sonra bir isanın
küçük parmaklarıyla oynayan
ve esneyen
ve atlı karıncalara binen
parklarda,en tenha yerlerde
bulunan.
Kurşunlar, bozbulanık bir adamın
tabancasından atılmış
şimdi yana yatmış duruyor
gidip alamıyoruz dalgınlığından
bir yerlere koyamıyoruz
oturduğu yerden kalkmıyor
ölüm gibi bir adam.
YAZDIĞIM SENİN DE YAŞADIĞINDIR
TUTMUŞSUN ÇOCUĞUN ELİNDEN
GÖTÜRÜYORSUN UYKULARA.
Yelken Dergisi,Ocak 1966, Sayı:107
Erdal CeyhanKayıt Tarihi : 4.11.2010 12:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yelken'in bu sayısında (Sayı 107) , aynı zamanda İsmet Zeki Kabadayı, İsmet Zeki Eyübdğlu,,Mehmet Seyda, Bedri Rahmi Eyüboğlu, Behzat Ay, Süleyman Okay, Sıtkı Salih Gör, Ayhan Kırdar, Erhan Tığlı, Tekin Sönmez, Yavuz Örten, Zühal Tekkanat, Durmuş Dede ve Nermin Başağa'nın yazı ve şiirleri var..
Siz yazdığınızda ben daha 2 yaşında imişim ...Yıllara bakınız yıllara yıllanmış şarap gibi öyküler ..
Şairim saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (1)