Eski Şiiri - Muhammed Ali Erol

taş yuvarladığım yamaç
elma çaldığım bahçe
ömürden gidiyor
ne giderse
anımsamak şimdi
elverdiği kadar hatıraları
akşam batan güneşin gölgesini
anımsamak...
eski gözlerde bir dolunay
eski, ne beter ne afili
üzerinde gezindiğim okul duvarı
elveda dediğim dut ağacı
ve yaşlı bir kadın yüzünde hatırladığım
bostan perçinleri.
ağlamak geliyor içimden
alçak balkonlu evleriyle
baktıkça dünyaya
ağlamak geliyor içinden.
yürüdüğüm tozlu yollar
her anıdan bir çocuk sümüğü akar
eski diyorum ne beter ne afili
yalnızca eski
eski
eski...