Eski Şehir Şiiri - Arda Ege Ünler

güneş doğmaz sen de donarsın elbet
kabuslar çöker gece­ne damla damla
sensin bir ıssız bir tependeki yıldız
bir kara bela şimşek ile
yalnızlığın belirir fikrinde
bir ben kalırım
bir de tozlu kaldırımlar
dünlü kaldırımlar
kaldırımlar bizsiz
çiçeksiz, sessiz,
bensiz kaldırımlar..

elbet açar çiçekler elbet bitmez gece
geçtiğin yerde nergisler bitermiş
üstlerine teker teker ben basarım
sansam ki benim ruhum özgür
heyhat!
yine kendimi bir gece seni düşünürken bulurum

eskimiştir elbet bu şehir, ismi misali
hurdaya çıkmıştır para etmez
gidişinle ise her sokak bayram yeri
porsuk gür mü gür
ağaçlar her mevsim yeşil
seni kabul etmesine rağmen
toprak benden bile sevinçli
fakat artık yordu bu şehir
bütün güzelliği kalsın
önce ben giderim

kalır geride anılar
elbet selamlarlar seni her sokak başında
çektiğin nefeste hissedersin rüzgarını dünlerin
bir bakmışsın geçecek sokak kalmamış
bir bakmışsın ben varım her sokağın sonunda
bu şehir zehir
betonundan bulutuna her bir zerresi
teneffüs edersin, ölürsün
ölürsün, geri diriltir bu şehir seni
ben kaç kere öldüm bilinmez
lakin yağmurlu, rüzgarlı, arısız bir gece vakti
bulursan kendini porsuk'ta
biricik günahım,
benim yerime de atla

eğer bu şiiri okuduysan porsuk seni bekliyor
henüz okumadıysan sokaklar elbet buraya çıkar
ben çıkarım her arı uçtuğunda yanında
ben unuturum yüksek ihtimalle seni
ama sen unutamayacaksın beni unutmayı dahi
her sene mutlaka gelecek ocak on beş
şubat on yedi
nisan altı
hele dokuz nisan
sonrasında bozüyük'e gideceksin elbet
rüzgar yerli yerinde
porsuk yerli yerinde
ege yerli yerinde
on üç nisan'ı sakın unutma
gerçi unutamayacaksın ömrün hayatın boyunca
çocuklarının yüzünde beni göreceksin
bizi göreceksin
açelya'yı kayra'yı
on üç nisan'ın gündüzünü
beş kasım'ın gecesini

şarkılar çalacak orada burada
eşlik edeceksin durmadan her birine
şimşek de çakacak elbet
yolu yok elbet çakacak o şimşek
yalnız bana değildir bu dünyanın ıssızlığı
bu şehir seni de boğuyordur elbet
bir de akşamüzeri otobüse binerken
seni geçiren birileri oluyordur elbet
hatırla şimdi o akşamları
bir yalnızlık bir burukluk
herkesi yanında sansan da
sen de herkes gibi eksiksin

bu şiiri okuduktan sonra porsuk'a koşmadıysan
o hâlâ seni bekliyor
porsuk da sensiz eksiktir.