Bu gün bana bir resim göndermişler.
İçinde ben olan, eski bir resim.
Baksın’ da kendini, görsün demişler.
Dedim kendime meğer ben neymişim.
Düşündüm geçmişi, resme bakarak,
Gözlerim kanlanmış, yaşlar akarak.
Gözlerim kan dolmuş oldu bir çanak,
Elimdeki eski bir, resme bakarken.
Oturdum düşündüm, eski günleri
Yeniden yaşadım, o günleri,
Baktım tanıdım, gezdiğim yerleri,
Baktıkça ağladım, resme bakarken.
Resmin içindeydi, birkaç sevdiğim,
Geçmişte bir zaman, kardeş bildiğim,
Resmine baktıkça, gözüm sildiğim,
Kan doldu gözlerim resme bakarken.
Dokundu bu resim, kanlı yarama,
Bir baktım oturmuş bir taş bağrıma,
Sanki demişler’ de, ağlasın bana,
Ağladım ben birden resmi görürken.
Bastınız yine siz, zayıf yerime,
Bilinmez’ mi geçmiş, gelmez geriye,
Yüksel’ i resimle, ağlatmak niye,
Ey dost, şu senin, garezin ne bana.
10.Şubat 2014-02-10
Ahmet Yüksel ŞanlıerKayıt Tarihi : 10.2.2014 23:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!