Ramazanları vardı çocukluğumun…
Sevinç çığlıkları kulaklarımızda tüterdi,
Geçmek bilmezdi sanki zaman!
Yazın gölge arardık hep göğe uzanıp,
Uzak durup buz gibi akan pınara kanıp,
Ara sıra başımızı serinletirdik inceden.
Belki bir yudumlasam mı kimseler görmeden,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta