Eski Mektuplar Şiiri - Nevzat Yazıcı

ESKİ MEKTUPLAR
Çocukluk çekmecemde,
Yırtık eski mektuplar.
Her birinde bin hasret,
Her birinde özlem var...

Kimi ana,babadan,
Kimisi yardan gelmiş.
Her birinin üstünden,
Yıl geçmiş ömür geçmiş...

Birisi var ki hele;
Okudukça kahroldum.
Her satır arasında,
Çocukluğumu buldum...

Bir an dilim tutuldu,
Gözlerim buğulandı.
Sanki gönlüm o anda,
Bin yaş daha yaşlandı...

Dönüyor üzerimde,
Kara kara bulutlar.
Yıkıldı yüreğimde,
Beslediğim umutlar...

Yine geldi aklıma
Bütün yaşadıklarım.
Canlandı gözlerimde
En güzel anılarım...

Gittim eski günlere,
Hatırladım mazimi.
Depreştirdi içimde,
Otuz yıllık acımı…

Çöktüm olduğum yere,
Göz yaşım oldu dere.
Ne yazık ki sonunda,
Boyun eğdik kadere...

Böyle imiş yazımız,
Yalan oldu mazimiz.
Boşuna geçti gitti,
En güzel yıllarımız...

Şair Nevzat YAZICI