Eski Koyum Şiiri - Mesut Baser

BĪ R ZAMANLAR KÖYÜM

Benim köyüm mezere
Ìsmi olmus Basyala
Kizlar kayasi harman deresi
Otuz kirk yil oldu ordan göçeli.

Arkasanda navruza cigdeme gidilirdi,
Kuzuyu getirene yumurta verilirdi,
Ağ pancardan iyi bõrek edilirdi.
Otuz kirk yil oldu koyden göçeli

Ganagin alici pekde aciydi.
Ag gayanin cevizi olmadan yenirdi.
Kenger sahizni bizler yapardik.
Otuz kirk yil oldu koyden göçeli.

Arife gunleri mezere hoo denirdi
Bayram yemegi ölu evinde yenirdi.
Bayanlar agat yakar yas cekilirdi
Otuz kirk yil oldu koyden goceli.

Asbap yumaya arkaşana gidilirdi.
Hambala çatalla desen verilirdi,
Bayramdan bayrama sini baglanirdı
Otuz kirk yil odu koyden göçeli.

Kuzuoģ lak caarşak çokta ekşiydi.
Yemlik eketeke yukaya dürülurdü
Göbelek le iyi pilav yapılırdı.
Otuz kirk yil oldu köyden göçeli.

Buğdaydan kazanla hedik kaynatilirdı.
Kilimlerle dam başina serilirdi
Gelene geçene etek etek verilirdi
Otuz kirk yil oldu köyden göçeli.

Çerçiler sadaģ cilar köyümüze uğrardi
Bayramda Halis dayinin dükkani dolardi.
Şarkişladan gelen tepede karsilanirdi.
Otuz kirk yil oldu köyden göçeli.

Sarma evelikten yaplirdi
Çörtük samanda olgunlaşirdi.
Işgin kangal çok tatliydi.
Otuz kirk yil oldu köyden göçeli

Güneş tonus ovasin dogardi.
Kara tonus hep bulutluydu
Yamur yağinca toprak kokardi
Otuz kirk yil oldu köyden göçeli

Benim hayalimde böyle kaldi
Belki bu adetlerden eser bile kalmadi
Yeni nesil belki bir şey anlamadi
Otuz kirk yil oldu köyden göçeli.