Eski Konak Şiiri - Alper Küçükdurmaz

Yüz yıllıktı bizim evde
Dört nesil büyüttü içinde
Toplamı topu topu elli altı metre kare
Her oda iki buçuğa iki buçuk metre kare
Kutu gibi sade
Önünde küçük bir bahçe
Yürüyeceksin taş merdivenine
Merdivenin altında bir çeşme
Nar ağacının koyu gölgesinde
Kapısına gelince bir bak camdan kendine
Üç kanatlı kapısı gönlü gibi genişçe
Yalnız unutma yan damda ki asmayı
Gölgesine gerili hamağı
Budasan da sana ses çıkarmazdı
Çürüse de üzümleri bir salkım mutlaka sunardı
İlk aşkımın şahidi yine bu konaktı
Evlenince de bize kucağını açtı
Oturma odası uzun ince bir oda
Odanın ortasında bir soba
Hemen solunda küçük oda
Odada ki kanepe kolluksuz
Zira ne biz ne kanepe sığmıyoruz
Oturunca karşılıklı aman ne samimiyet
Dizlerimiz neredeyse birbirine değecek
Odaya ilk girenler çok şanslı
Zira geç gelene oturacak yer kalmadı.