Eski Kafalıyım Ben Şiiri - Döndü Dülger

DEDİM YA ESKİ KAFALIYIM BEN
Eski kafalıyım ben.
Şimdi ki aşkların aksine korkakta sayılırım.
Sevgimi gösteremem, dilden dökemem.
Bakışlarım ürkektir, gözünün içini seyredemem.
Yüzünün her santimini gizli gizli ezberler,
Yanına gelince lal kesilir, seni süzemem.
Dedim ya eski kafalıyım ben.
Ucu yanık mektupların samimiyetine inanır,
Kalpten kalbe sevdayı hakikat bilirim.
Cesaretim yoktur, buluşmalara.
Seveceksen beni böyle tanı, böyle yaşa.
Dedim ya eski kafalıyım ben.
Bir bardak çayda demlenir,
Sesinde ki huzurla dinlenirim.
Sakın birşey sorma ellerim titrer,
Aklım başımdan gider,
Benim sevgim dilden ziyade özde kök sürer.
Dedim ya eski kafalıyım ben.
Hayalinle uykuya dalar,
Ellerimi semaya açarım.
Yaradana seni emanet eder,
Geceleri ay ışığına seni fısıldarım.
Böyleyim eski kafalıyım ben,
Sevdiğini ölümüne yüreğinde taşıyanım.
Gönül sevdiğinin kalesidir bilir.
O kaleyi Yarine mavzer yaparım.,
Kurşun işlemez bir sinede yaşatır.
Kış görmez, rüzgar esmez bir hendekte saklarım.
Dedim ya eski kafalıyım ben,
Özde sevdayı yaşayanım ben.
Döndü DLGR