Eski İskele Şiiri - Ethem Turan

Unutulmuş eski iskele üzerinde
Martıların sessizliğinde ağlamak istiyorum bu gece
Denize düşen ay ışığında anmak istiyorum adını
Sessizce, kimseye duyurmadan söylerim sevgimi

İçimde bir taş olursun an ve an batarım dibe
Uzak olursun gözlerime,ellerin ellerime çok uzak
Ne soranım olur nede anılırım gönül penceresinde
Bir garip oldum unutulmuş eski iskele üzerinde

Gecenin ayazı sarar loş ışıklar içinde
Eskiden olduğu gibi üşürüm yine
Titreyen vücudumu sararım sensizliğe
Üşürüm,bir yolcuyum bitmemiş sevda yolu üzerinde,

Bu gece,bir garibin yolu düştü eski iskele üzerine
Sönmeyen ateşine umutsuzca bir odun attı
Soğuk kış gecesiydi,ay denizde yankılanıyordu
Son değildi ismini bir kez daha andı

Unutulmuş her şeye sitem etti
Onca duygu seline dayanmış gönlü
Eski iskeleye dönmüştü unutulmuştu,yalnızdı
Hayata değil sevdasına aldanmıştı