Eski Haser Yeni Haser Şiiri - Osman Bulut

Baştan sona gezip durdum köyümü,
Haser benim yaşadığım köy değil.
Eskisiyle bir olması mümkün mü?
Kırk yıl geçmiş,bir hafta bir ay değil.

İşte “Eski Gastel”in son durumu,
İlk halini bilen yapsın yorumu.
Çok yaşlanmış tırmandığım urumu,
Bir tek çoluk çocuk, bayan bay değil.

Yorum Mamet! Çok yap şu düğünleri,
Unutalım dertleri, hüzünleri.
Anmak ister dayın eski günleri,
Tek sevinci düğün değil, toy değil.

Vakitsiz ölümler acıdır taman.
Gözde yaş bırakmaz, yürekte derman.
Duydum ki çok genci almış Garaman,
Gülleri soldurman iyi huy değil.

Ortada yok; boklu dere, zibillik,
Cıvıl cıvıl değil vijli, gasillik.
Dostlarımı aradım fellik fellik
Çoğu gitmiş bu olacak şey değil.

Kurt gibi bağına bahçene daldım,
Bilmem ki kaç salkım kaç çirtik aldım.
Tahtı tacı bulunmayan kraldım,
Öyle ufak tefek ağa, bey değil.

İki yüz hanelik köy idin Hisar,
Bu gün baktım kalan kırk elli kadar.
Eskiyle aranda bir uçurum var,
Kolay kapanacak yarık, fay değil.

Sönmedi kalbime döktüğün közler.
Bu Osman o sekiz seneyi özler
Ne şehirler, köyler gördü bu gözler
Vallahi hiç biri sana tay değil.
06/08/2016
5M5N