Eski Günler Ve O Şehir

sekiz ekmek fiyatına aldığımız şarabı
ekmekten önce paylaştığımız günlerdi
marşlar uzun havamızdı
marşlar oyun havamızdı
marşlarla dururduk halaylara
ve mendirekte akşam vakti
seyrimizdeyken yakamozlar
vazgeçilmezimizdi
kırmızı şarap “Güzel Marmara”

kantin renginde yani boz duman
fraksiyon ahengiyle söyleştiğimiz günlerdi
söylem içinde
eylemi yaşardık aramızda
ve inadımızdı
bildik “reno"nun yanından geçerek
Cumhuriyet Gazetesi'yle okula gelmek

şehirlerarası seyahat tadında gittiğimiz
İzmiryolu piknik yerinde kaynaştığımız günlerdi
Mayıs'ın 1'inde
piknik yerinde
halaylara taşınırken
duyguların şahikasında solculuk
“Ortadoğu’nun dumanı” kadar puslu
ve o kadar buruk bir akşamüstü
başlardı yeniden o şehre yolculuk

kolay sevdiğimiz ama zor sevgili olduğumuz
saf bir aşkın beşiğinde oynaştığımız günlerdi
el ele tutuşmaktan öteye gidemezdik
hatırına siyasi terbiyenin
ve eleştirmeniydik
iki başlı yaratığa benzettiğimiz
iki günlük lümpen aşk ilişkilerinin

paraya değer vermediğimiz
(birazda olmadığından)
gün boyu aç dolaştığımız günlerdi
en büyük lüksümüzdü
Meydan Lokantası'nda tavuk suyu çorba
üstelik çorba beş ekmek fiyatına
zaten denk gelirse ya çorba içerdik
yahut akşamları mendirekte şarap
mendireğe lodos eserdi biz üşürdük
biz üşürdük lodos durmazdı
bu yüzden orada o vakitte
bizden başka kimseler oturmazdı

şehirlerarası ayrılıkların başladığı
memleket yollarına düştüğümüz günlerdi
bahar gelirdi
yeşil bir selvi gibi
yerindeyken Çanakkale
biz selvide pamuk misali
sağa sola savrulurduk
şehirler ötesinden dalarken hayale
şarabı kavgayı sevdayı
bir de tavuk suyu çorbayı
her gün arar olurduk

12 Ocak 2003 - Susuz Göleti