Rüzgâr gibi geçti kış günleri,
Ne bir haber ne de bir ümit verdi! ..
Yâdımda maceramızın masal dünleri,
Neydi ey gönül, o günler neydi?
Ve bu gün burda yapayalnız hatırlarken seni,
Fısıldadı aşıkları râm eden Sarayburnu
Derin bir sükutla hüznün bestesini,
Gönlüm, hasret melaliyle duydu bunu.
Bütün güzelliğiyle boğaza bu akşam
Yüzünü aksetmiş gördüm ey cânan!
Önümde füsunuyla mehtap ve sen;
İki ihtişam,
Ki hangisi daha güzel, düşündüm o an...
O hülyadan uyanıp kanayan gönlüme dedim ki;
Ne kadar güzel olsa da eski günlerimiz
Dönülmez ne yazık geriye, fakat belki
Karşılaşırız da bir gün, artar böylece elemimiz! ...
27 Ocak 1997/İSTANBUL
Ercan AlparslanKayıt Tarihi : 6.9.2003 17:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!