Tekrar böyle gülebilsek keşke
Sormasa kimse kim bunlar diye
Adımızıda kimseler bilmese
Yaşasak ve ölsek öylece
Sadece yaşasak biz bize
Yaşadığımız dahi bilinmese
İspatlamaya çalışmasak
Dünyada ki hiç kimseye
Tekrar böyle gülebilsek keşke
Karlar yağsa metrelerce
Hüzünleri eritsek kuzinelerde
Sobalı sıcacık evlerimizde
Çalışmasak anıları biriktirmeye
Yaşasak ve tüketsek sadece
Acılarımızı bıraksak o günde
Hatta sevinçlerimizi de
Tekrar böyle gülebilsek keşke
Gitmesek başka şehirlere
Hayalimizi mum ışığında kursak
Elektrik bile olmayan evlerde
Lastik ayakkabılarımız ile
Koşsak doğruca bilinmezlere
Düşsek kanayan dizimize
Sevgi sarsak sadece
Tekrar böyle gülebilsek keşke
Dertleri yüklesek birbirimize
Sormasak hangisi kimin diye
Öylece sussak yaşasak sadece
Kolumuzda olmayan saatimizle
Zamanı bilmesek bile
Yaşasak tüm saniyeleriyle
Hesapsızca içtenlikle
Tekrar böyle gülebilsek keşke
Halaylar çeksek düğünlerde
Sırtımızdan akan terler ile
Yaşasak anları birlikte
Ne zaman çekildi bilmesem de
Hapsoldum bu resmin içinde
Tüm gözlerde aynı kelime
Huzur...
Mecit Gezer
Kayıt Tarihi : 7.3.2021 15:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!