Eski Günler Şiiri - Cemal Kadir Kaya

İlkbaharun soninda
yaylaya göç ederduk
buz gibi sularından
avuç avuç içerduk
otlar tırpanluk olur
tırpan ile biçerduk
kışluk yaği,peyniri
biz oradan ederduk

ey gidi eski günler
hep duruyor aklımda
yaylaciluk günlerum
şimdi tüter burnumda

katırciluk ederduk
yaylanun yollarında
ata yüki yuklerduk
o eyubun hanında
rabbim herzaman verdi
dertlinun dermanını
hiç bir at geçemezdi
babamın kiratını

ey gidi eski günler
hep duruyor aklımda
katırcıluk günlerum
şimdi tüter burnumda

bulutlar yağmur yağmur
fırtınalar azanda
yeşil yaprak sararup
güzün düşer hazanda
üzumun şıraları
pişer kara kazanda
misirler,kolivalar
yenur ocak başinda

ey gidi eski günler
hep duruyor aklımda
güz harmanciluklarum
şimdi tüter burnumda

buğday uni değerli
hemencecuk biterdi
zahresini sırtlayan
değermene giderdi
değermende köyliler
tek sıraya girerdi
oradaki işumuz
ertesi gün biterdi

ey gidi eski günler
hep duruyor aklımda
o yokluk yıllarumuz
şimdi tüter burnumda

eskiden fakir iduk
huzurlu,mutli iduk
elumuzde ekmeği
komşilan bölüşürduk
bugün eskiye göre
çok zenginuz zengınuz
herşeyımuz var belki
ama mutli değiluz

ey gidi eski günler
hep duruyor aklımda
fakir,mutli günlerum
şimdi tüter burnumda