Bir eski Türk evinin asude bahçesinde,
İlkbahar, yüreklere binbir sevdâ yüklerdi.
Esen ılık rüzgârın sevgili çehresinde,
Tarifsiz bir dinginlik geleceği beklerdi.
Etrafa yayılırken baharın misk kokusu,
Ümitleri hayata emanet bırakırdık.
Olmazdı içimizde hiç gelecek korkusu,
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta