Bilir misiniz benim ülkemde gazete hiç okunmaz.
Ama gazete olmasa ülkemde, eksik kalırdı nice şey.
Gazete... orta direğin masa örtüsü, bakkal Ahmet Amca'nın vitrinlerini sildiği bez... Benim ise bulmacalarını çözüp gerisini rüzgara bıraktığım uçurtma.
İstanbul'un rüzgarıyla Saray Burnu'nu dönüp Eminönü'nde bir kağıt toplayıcının çuvalına giren gazete... Halbuki içinde ne coğrafyalardan acılara şahitlik eder. Gazze'de bir çocuktan haber verir gazete... Koca koca puntolarla ÖLÜM yazar gazete. Bir kadının son anlarını anlatır gazete... Bilir misiniz benim ülkemde hiç gazete okunmaz, içindekilere rağmen pul olur gazete. Ama artık anlayarak okunmalıdır hece hece...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta