Eski Fotoğraflarım..(1) Şiiri - H Hikmet ...

Sene, bin dokuz yüz elli iki;
Günlerden bir gün,
Yirmi dördü temmuzun
Açmışım Dünya'ya gözlerimi
Saati, önemli mi..! !
...................Edremit'teki evimizi,
...................Hatırlayamıyorum,
...................Babam muhasebeci.
...................Sonra kardeşimin,
...................Altınoluk'ta Dünya'ya gelişi..
Evimiz kumsalın kıyısında.
Irıp çeken balıkçılar
Hala capcanlı anılarımda.
Kumdan kalelerim,
Pırıl pırıl denizin kenarında
Çakıl taşlarıysa
Oyuncaklarımdı Altınoluk'ta..
.....................Seneler kendi mecrasında akarken,
.....................Yepyeni güfteler peşinde yaşam.
.....................Ayvalık anılarım,
.....................Ve ilkokul yıllarım
.....................İsmini duyduğumda
.....................Farketmeden kızardığım
.....................İlk aşkım;
.....................Şimdi adını bile hatırlayamadığım..
Sonra acıyı tatmak aniden.
Ne olduğunu bilemeden
Adını bile koyamadan yalnızlığın;
Bir daha göremeyeceğim,
Ama hep özleyeceğim
Babam dı yitirdiğim..

************************

Seneler,
Senelere akarken,
Ve hep çalarken,
Zaman,
Yaşamımdan;
Bugün iki oğlum
Bir menekşem var..
Yazdıklarım,
Eski fotoğraflarım..
Yepyeni yaşamlarına
Yelken açmışken çocuklarım,
Görsünler istiyorum
Tohumun yeşermesini.
Görsünler sevgi çiçeklerini
Çevrelerindeki..
Biliyorum;
Çok şey var hala öğrenebileceğim,
Tükenmedi yaşama özlemim
Çok şey var daha göreceğim;
Ama, heybem dopdolu dostlar
Çok şey var aslında
Herkese verebileceğim..