O, eski evlerimiz ne kadar rahattılar,
Tavanları yüksekte, sağlığa uygundular…
Taşları ya kerpiçten ya da taştan yapılı,
Üst katlar merdivenli, pencereler cumbalı…
Yerde halılarımız, sekilerimiz vardı,
Minder ya da kilimler çok işe yararlardı…
Arka tarafta bahçe, etrafta kalın duvar,
Yerlerde taş parkeler yok edilmiş ağaçlar…
İncelik, özellik yok evler, basit, bayağı,
Çivi çaksan yıkılır, kalite hep aşağı…
İnsan önemsenmiyor, her şeyimizden belli,
Mecbur oturacağız, şahsımız ki çok dertli…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 31.7.2014 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!