Çok kötülük sığdı içime
Uykularıma taştı kimi zaman
Baştan ayağa mumyalandım
Kıpırdayamadı ellerim
Semaya açılamadan durdu
Duaya,zikre erişemeden tutuldum
Bayramsız kaldı elbiselerim
Kirli paçavralar sürüsü
Bir Cuma'ya denk gelemeden
Eskidi kalbimin örtüsü
Şu yollara sor üstümdeki yükleri
Solu yırtık ceketimi
Toprağa sor ayaklarımın ağırlığını
Kaç çiçeği bilerek ezdiğimi
Oturamam artık aşk sofrasına
Kaşığını tutamaz yüreğim
Yüzüm aydınlıklar peşinde
Hakk'a kul olmaya giderim.
Kayıt Tarihi : 1.5.2024 19:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Karataş 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/05/01/eski-duvarlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!