İnsanlarmı, yoksa benmi yanlışım,
Solmuş yapraklar gibi düşüp kalmışım.
Hiç gülmeyip, ömrümce hep ağlamışım.
Nerde kaldı o eski mutluluklarım.
Şöyle bir oturup andım mazimi.
Çılgınlıkla geçen gençlik halimi.
Her şeyim yemyeşildi, bahar mevsimi.
Döküldü yapraklar geldi son bahar.
Nerde kaldı o eski güzel anılar.
Nerde kaldı o eski güzel dostluklar.
Kayıt Tarihi : 12.10.2010 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!