Eski Dost ve Yanık Sigara Şiiri - Düşet ...

Zaman fısıldadı
Gıcırdayan sesiyle;
Döküldü kum taneleri
Bitti
Ekledi buğulu nefesiyle
Hadi gel artık,
Gel artık gidelim
Hayatını seyredelim

Yaşlı adam anladı
Uşaktan paltosunu aldı
Ve taktı
Hiç takmadığı şapkasını
Durdu
Durdu ve usul usul
Baktı

Yaşlı adam
Daldı hayale
Uzun uzun düşündü
Anladı sonunda gerçeği
Maviliklerde bulmuştu
Huzura dokunmuştu.

Hava hayli soğuktu
Ama yaşlıya sıcak
Belki de bu gün onun
Yaşadığı son gün olacak.

Geçti sokağındaki
Dükkanların önlerinden
Sıra sıra, bir bir
Herkesin büyük işleri vardı
Belliydi gözlerinden
Herkes telaşlıydı bazısı kederli

Yaşlı adam gülümsedi
Yasladı sırtını bir duvara
Çıkardı cebinden bir sigara
Bırakalı olmuştu ama
Nefes almak dahi
Artık mühim değildi Ona

Yaktı sigarayı ve uzun
Uzun baktı ucundaki
Kızıllığa
Kızıllık büyüdü ve buğulaştı
Yaşlı adam yuvarlandı.
İç çığlığı duvarlaştı
Yaşlı adam küçüldü
Küçüldü ve hiçliğe
Gölgesizliğe yakınlaştı
Kaldı elinde sadece
Yanık bir sigara

Onu da artık
Aldı zaman ellerinden
Uzadı büküldü ve tuhaflaştı.
Zihniyle bütünleşti
Ve gerçeğe yakınlaştı