Verdim her ay dolunayı gecelere hediye.
Dünyama sonsuz fezandan, maviler düşürdüm ben.
Canımı yoluna koydum, seni bulayım diye.
Her gece buz beyazı saf düşlerde üşürdüm ben.
Son güneş en yeni ufkun, senden kaçanlar tutsak.
Ne güzel sana esaret! Sensiz güya hürdüm ben.
Dallarım hemen kırılır, beni neremden tutsak.
Güllerin üstüne düşen bir katre, mühürdüm ben.
Cemreye dönüştü kaygım, gülden aldı rengini.
Yerleşti gönlüme aşkın, atı nura sürdüm ben.
Cihanda döner devranın, bulamadım dengini.
Dünyamı akrep soksa da, zehrini tükürdüm ben.
Bir yapma çiçek peşinden şuursuzca koşarken,
Ezik kır çiçeklerine sunulan özürdüm ben.
Geçici, koruk lezzetle demlenerek coşarken,
Okudum kitabı, eski defterleri dürdüm ben.
12 Haziran 2004 Cumartesi, Danimarka-Køge 17.13
3+5+7
Kayıt Tarihi : 17.5.2005 05:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne güzel sana esaret! Sensiz güya hürdüm ben.
harika şiir..kutlarım..saygılar
Yakaladın yine en ince yerimden ustam...
Şiir gibi şiir...
Ne güzel sana esaret! Sensiz güya hürdüm ben
yüregine saglik üstadim kalemin dert görmesin sevgi ve saygilarimla hürmetler dilerim
çok da yeni kitaplar var hala Necmi bey....
Haa defterler mi :)
Eskileri siz dürmüşünüz, ben se yırttım, yırttım, yetmedi, yırttıklarımı bir de yaktım,
külünü de savurdum bir derenin koynuna...
Kutlarım, saygı sevgimle...
TÜM YORUMLAR (14)