Bir çocuk parkı olsa yaşadığım eski ev
kaldırsalar eski damı altından bulutların
gökyüzünden yıldızlar kaysa keyfince kaydıraktan, ay ışığı gözümü kırpsa mesela
kirpik nakışlı divanlar eskimişti zaten, ne güzel olur çiçekli banklar
babamın şiirlerine yaslansam, uyusam dize dize
ve hayallerim gerçek olsa, yine de hüzünlenir mi babam gibi şairler
duygu yükü taşısa
trenler vagon vagon
bir ırmak gibi coşsam rayların yanı sıra
elimden tutsa ağaç dalları ve ben babamı özlesem hasret hasret
bilseydim hayaller gerçek olacaktı
ilk temmuz sıcağında
güneşi avuçlarıma alır, sarı sarı başaklar gibi serperdim yeryüzüne
bilseydim eski damlar yıkıldığında
çocuk parkına dönüşecek her yan
duvarlar yıkılsın isterdim kerpiç kerpiç
ah bulutlar, sizin de mi damınız su akıtıyor, beklemeyin o zaman
yağsın üzerine yağmurlar ve yeşersin parklar
oynasın sevinçle çocuklar...
Bülent Öntaş
01.07.2024 - Karanfil Kokulu Düşler Ülkesinde
Kayıt Tarihi : 1.7.2024 23:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!