Eski Dağ Evi Şiiri - Arif Kurt

yağan yağmurun sesi
kendime zaman ayırmam gerektiğini hatırlatıyor bana.
Bir de deliksiz bir uyku çekmeyi...
Yapayalnız dolaşıyorken kalabalık şehir sokaklarında,
sıkışıp kaldığım hayat çarkları
her an sıkıyorken bedenimi
teneke kaplı bir çatı altında
yağmurun şarkısını dinlediğim
o eski dağ evini özlüyorum.
Hani o eski gaz lambasının utangaç ışığı gölgemi düşürürdü ya,
harcı çamurdan taş duvara...
Sarayımdı o eski dağ evi,
gölgem, tablosuydu taş duvarların;
şimdi şehirlilerin ayakları altında...