Vaktin birinde zengin baba, helâlinden kazanır.
Yardım ederdi fakir’e iman üzere tanınır.
Göç zamanı geldiğini anlayınca, seslendi oğluna,
Oğlum! Yolculuğumun geldim sonuna,
Servetimi bıraktım sana dinle beni canla,
Öldüğümde cenazemi yıkayan Hocaya,
Söyle cenazemi tabuta koyduğunda.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
