Eski ÇİVİLER Şiiri - Fikret Turhan

bugün;
ben sekiz
annem yirmiyedi
babam otuz yaşındayken
kasap sokaktaki evimizin
ikinci katındaki
zemin tahtalarının çakarken
kullandığımız çivileri
söküp sakladığım kutudan çıkarıp
birer birer keserle düzeltim
yazlık evin bahçesinde
sağanak yağmurlar geçerken
anıların üzerinden
ben sırılsıklam oldum
gönlümün içindeki özlemlerden...

bugün;
ben altmış-dört
babam elli
annem seksen-bir yaşındayken
çivileri düzeltiyordum da
içimdeki anılara
yağan dolu taneleri içinde
gökten gelmişlerin kutsallığında
el süremiyordum bile
düzelltiğim çiviler
eski hallerine döndükçe
daha çok batar oluyorlardı
yüreğimin içine...

Fikret Turhan-Yalova,
27.04.2016