Her şey yeni çiçek açana kadarmış.
İlk attığın tohumu, gözün gibi büyütüp,
Kendin gibi yetiştirdin, ta ki
Yeni tohum ekene kadar.
İlkler unutulmaz değil mi?
Ama unutuldu,
Ekilen her yeni tohum gibi,
Bir öncekiler maziye geçti.
Yorgun baharın, sakin esen rüzgarı
Yetiştirdi geleceği,
Şimdi çok güzel,
Geçmiş aklına gelene kadar.
Kayıt Tarihi : 11.3.2024 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!