Gölgesinde yetişmezdi ağaçlar
Eski çamlar şimdi bardak olmuşlar
Dallarına konarlardı hep kuşlar
Eski çamlar şimdi bardak olmuşlar
Bir zamanlar süslerlerdi doğayı
İnsanlardan alırlardı duayı
Yararlanırdı onlardan çok ayı
Eski çamlar şimdi bardak olmuşlar
Sevgililer buluşurdu altında
Kereste olmakta varmış bahtında
Rastladığım son haline baktımda
Eski çamlar şimdi bardak olmuşlar
Ey ulu çam ben severim eskiyi
Sana yakarım en güzel türküyü
Gördükçe yanarım bilmem yeniyi
Eski çamlar şimdi bardak olmuşlar
Kayıt Tarihi : 24.1.2007 23:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Boyraz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/24/eski-camlar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!