Alevden bir karanfil idi öpüşündeki
Alın terimizle su verdiğimiz aşk
Olmadık anlarda çağırır beni
Güneş saçlarına dökülürken hanım
Her şafak ana dilin aşk olsun
Aynen diline doladığın yavrun gibi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla