Eski bir türküyü içime giydim

Dağlarımda duman varken iyiydim
Bilmem kimler çaldı imbatlarımı!
Eski bir türküyü içime giydim
Toplayamıyorum kanatlarımı!

Bir topal karınca yüzüme bakan
Sanki mazimizi o da yaşamış!
O da çaresizlik kapılarından
Geri dönüşlere çokça ağlamış!

Gönlü, gecelerin mengenesinde
Kaldıkça esrimiş yine de dimdik!
Kayboldum bir milim mesafesinde
Attı yüreğime koca bir çimdik!

Hüzünler içimde dönüştü çığa
Koptu bulut bulut sırlı kafesten;
Allı turnalarım çığlık çığlığa
Uçtu, mavilikler, boğuldu sesten!

Bağlamam, tınısı tanımayınca
Kaskatı kesildi parmaklarımda!
Mızrabım telleri makam sayınca
Al kanım inledi tırnaklarımda!

Karınca venüse kement atarken
Ben sensiz düşlere girip dalmışım!
Sen sitarelerle mahzun yatarken
Bu yaban ellerde garip kalmışım!

Dağlarımda duman varken iyiydim
Bilmem kimler çaldı imbatlarımı!
Eski bir türküyü içime giydim
Toplayamıyorum kanatlarımı!