Eski Bir Tanıdık Geçti,Şu Karşıki Kaldır ...

“..Düşünmekten utanmıyorsan,söylemekten de utanma..” MONTAİGNE

——
Hanımefendi sanırsın,omuzunda ipek bir şal,
Endamı, gül fidanından koparılmış bir ince dal..
“Alçakları ben yarattım! ” edasında bakışları,
Sürmeli gözler felfecir..Yanakları olmuş al-al..

Dudaklarının boyası,yeni mahsul bir kadeh lâl..
Salıvermiş saçlarını,rengi adeta süzme bal..
Dış görünüş aldatıyor, zann’a sokuyor insanı.! .
Kıvırışı,kırıtışı..Tevbe YARABBÎ! sanki mal! .

Bacakları güzel ammaa..Ya şu yürüyüşü ne hal! ?
Hoplayışı-zıplayışı..Yaban keçisinden emsal..
Keyif O’nun,vücut O’nun..Ne de olsa hürriyet var.(!)
Pek te yakışmış haspanın ayak bileğine halhal..

Bir yanaşan olsa,hemen oluverir yaşlı çakal! ...
Gençliğini hatırlarım,şöyle biraz hayal-meyal..
Belki de der “ Zaman böyle,aman bozma sosyetemi! .”
Tertemizdi o yılları..Şimdi olmuş kötü masal..

Yaşayışı hayat değil,olsa-olsa çirkin hayâl..
O’nun gibiler gençliğe oldular hep kötü emsal..
Düşüncemi söyleyerek,yazmaktan utanmıyorum..
Nasihatler kâr etmiyor..Zıvanadan çıktık herhal…

Cemalettin,ne diyorsun! ? Dur bakalım,orada kal! ..
Elalemden sana neymiş.? Sözlerinde vardır vebal..
Senin sanki zıvanadan çıktığın hiç mi olmuyor..? !
Gözlerin kamaşmıyor mu, gördüğünde bir nevnihal? ? (!)
ERDEK-22.01.2007
NEVNİHAL/ Taze fidan,sürgün.
ZANN /Şüphe-İşkil-Kötü fikir besleme