Eski Bir Sonbahar Şiiri - Yorumlar

Eski bir sonbahar la başlar sözler
canlanır...
Uyanır anılar
Söylenegelen

Rahmetle anıyorum...

401 - O/NUR/dan

O rdan sensiz geçerken gözlerim yaşla doldu
N asıl içim sızladı yüreciğim burkuldu
U çuştu hatıralar hafızamdan kurtuldu
R üzgârınla savruldum darmadağınım bugün

Onur BİLGE

400 - O/NUR/dan

O bölge ören yeri bakmaya dayanılmaz
N e elîm bir hatıra ağlamadan anılmaz
U ğrun uğrun yanılır alev alev yanılmaz
R abbim cehenneminden uzak eyle bizleri

Onur BİLGE

399 - O/NUR/dan

O caklar bir bir söndü yüreklere kor düştü
N e kadar baykuş varsa başımıza üşüştü
U mutlar tükenince bize tevekkül düştü
R abbim veli im vekil kulların tek hamisi

Onur BİLGE

398 – O/NUR/dan

O bir ağıt değildi ağıtın ötesiydi
N alan kuş sesi değil anaların sesiydi
U ğrun uğrun ağlayan pirlerin nefesiydi
R abbim tüm mazlumları muhafaza eylesin

Onur BİLGE

397 – O/NUR/dan

O gün millet matemi bambaşka yaşıyordu
N e büyük felaketti tüm dünya şaşıyordu
U fuklar kan ağlıyor ırmak kan taşıyordu
R uhlar cehennemî bir azapla yanıyordu

Onur BİLGE

396 - O/NUR/dan

O hazin afet bütün yürekleri dağlattı
N e ocaklar söndürdü öksüz yetim ağlattı
U mutları insaflı insanlara bağlattı
R abbim hiçbir kulunu çaresiz bırakmasın

Onur BİLGE

395 – O/NUR/dan

O gün sen de ağladın hazin kuş seslerinde
N e çok hüzünlüydüler esir kafeslerinde
U mut kalplerindeydi hasret nefeslerinde
R uhumuzu sıkan bir sonbahar sabahıydı

Onur BİLGE

Ne denir ki
Şiir işte,

"Yaşamın en yufka yerinden delip geçiyor..."
Çünkü mevsim,
Sonbahar,

Hazana düşerken, aşklar...

Rahmetle, saygıyla "Atsız Atam..."

Rahmetle saygıyla anıyoruz