Sonbahardı... Seninle geçiyorduk o yoldan;
Topraklardan, havadan bir hüzün taşıyordu
Bize yaklaşıyordu
Gönlümüzde yepyeni bir duygu yaşıyordu.
Rüzgarların değildi bu musiki, bu hüzün;
Hatırladın değil mi? Kuşlar ağlaşıyordu...
Havada bir serinlik... Tatlı bir hayal gibi...
Toprak nasıl meçhuldü tıpkı istikbal gibi?
O gün tabiat başka bir türlü yaşıyordu.
Kalbin acı, gözlerin yaşla dolmuştu senin;
Yapraklar gibi yere dökülüyordu enin;
O nağme mesafeyi, zamanı aşıyordu.
O bir beste değildi: Kuşlar ağlaşıyordu.
En hazin şey muhakkak öksüz kalan ocaktır.
Bu ocak hüzünlerle dolup boşalacaktır.
Eski bir sonbaharı, küçük kuşları anmak
Belki veda etmektir sana birkaç satırla...
Yine bir sonbaharda ordan yalnız geçersen
Beraber geçtiğimiz serin günü hatırla! ..
Kayıt Tarihi : 16.7.2000 06:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
canlanır...
Uyanır anılar
Söylenegelen
Rahmetle anıyorum...
O rdan sensiz geçerken gözlerim yaşla doldu
N asıl içim sızladı yüreciğim burkuldu
U çuştu hatıralar hafızamdan kurtuldu
R üzgârınla savruldum darmadağınım bugün
Onur BİLGE
O bölge ören yeri bakmaya dayanılmaz
N e elîm bir hatıra ağlamadan anılmaz
U ğrun uğrun yanılır alev alev yanılmaz
R abbim cehenneminden uzak eyle bizleri
Onur BİLGE
O caklar bir bir söndü yüreklere kor düştü
N e kadar baykuş varsa başımıza üşüştü
U mutlar tükenince bize tevekkül düştü
R abbim veli im vekil kulların tek hamisi
Onur BİLGE
O bir ağıt değildi ağıtın ötesiydi
N alan kuş sesi değil anaların sesiydi
U ğrun uğrun ağlayan pirlerin nefesiydi
R abbim tüm mazlumları muhafaza eylesin
Onur BİLGE
TÜM YORUMLAR (16)