Eski Bir Sonbahar Şiiri - Nurettin Sevim

Dün akşam yine yalnız.
Dolaşırken yollarda.

Yağmurlarda ıslanan,
Karanlık sokaklarda.

Kokusunu kokladım.
Islanan topraklarda.

Anılarım canlandı.
Dökülen yapraklarda.

Gönlüm hüzünle doldu,
Sararan yapraklarda.

Umutlarım yeşermez.
Kurumuş otlaklarda

Acı bir tebessüm var.
Çatlayan dudaklarda.

Duygularım köpürdü.
Çağlayan ırmaklarda.

Şimdi baykuşlar öter.
Virane konaklarda.

Artık duman tütmüyor.
Ateş yok ocaklarda.

Gözyaşlarım kurudu.
Kızaran yanaklarda.

Düşünceler karıştı.
Zonklayan şakaklarda.

Hasret asılı kaldı.
En yüksek kavaklarda.

Artık gücüm kalmadı.
Derman yok ayaklarda.

Geçmişime ağladım.
Oturup ta banklarda.

Gençliğimi aradım.
Terk edilmiş parklarda.

Kaybettiğim her umut.
Bir sitemdir ardımda.


“ Benliğimi yitirdim,
Eski bir sonbaharda.”