Eski bir şiirsin sen durdukça yıllanırsın
Gözden çok ıraksın, ama gönülden çok yakındasın
Gözlerimi mahrum bıraktın o gül yüzünden ama
Hayalin senin kadar zalim değil, her gece rüyamdasın
Eski bir şiirsin sen soldukça yeşerirsin
Bir ağustos akşamıydı sessiz sedasız çekip gidişin
Şimdi bana zemheri oldu sayende her mevsim ama
Her seher yeliyle birlikte bana baharlar estirirsin
Eski bir şiirsin sen okudukça okunursun
Bardaktan boşalır gibi gözlerimden akar durursun
Bir kıvılcım kadar cürümün kalmamış belki ama
Kalbimi her nefeste yakıp kül gibi kavurursun
Eski bir şiirsin sen hatıra defterimde
Aşk dolu sevda dolu hâlâ her sözcüğünde
Ne silinir ne çıkarsın, kazılısın beynimin köşesinde
Gül kokulu hayat dolu eski bir şiirsin sen ezberimde
Rotterdam/Gouda,02.12.2002
Ensar AktaşKayıt Tarihi : 4.12.2002 22:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ensar Aktaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/12/04/eski-bir-siirsin-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!