Eski bir paslı çivi Şiiri - Mehmet Süren

Dün bir albüm geçmişti elime
Ağır ağır bakmıştım mazinin sayfalarına
Aklıma sen geldin acaba şimdi ne yapıyor diye
Kendi kendime bir şarkı mırıldandım

Yanımda ne bir kalem vardı nede bir kağıt
Yerden buldum eski paslı çiviyi
Yazdım bu şarkıyı eski bir tahta masaya
Çivide yeterliydi kelimeleri birleştirmeme

Belkide o eski paslı çivi masayla birleşikti
Zamanla masa onu terk etmişti
Artık çivinin parlaklığı o gün sararmıştı
Çivi artık gerçek dünyayı görmüştü

İşte bizde seninle masayla çivi gibiydik
Hayatımızın ilk baharını yaşıyorduk
Derken çok sevdiğimiz o yaz geldi
Evet her mevsim gibi yazda gelip geçmişti

Sen buralardan gitin benliğimi unuttum
Çivi gibi sararıp pas tuttum
İpek gibi saçlarıma karlar savurdun
Nasıl düştüm bu aşka ne sen ne de ben anlar oldum