Soylu düşünüşlerin namlusunda rüzgâr, yaşamın ufkundan gözlerini içiyorum
Seni düşündükçe aşk atıyor yüreğimde, günlerin alyansından aşkı geçiriyorum
Umutlar serpiyorum çocukluğumun tozlu yollarına, kir pas içinde sana geliyorum
Zikzaklı yaşam molasıymış hayat, eski bir medeniyetin masalını seninle yazıyorum
Seni düşündüğüm anlardı kanadığım vakitler. Hercai bir menekşe gibi sokuluverdin yoksul penceremden gönlüme, dudaklarımda gülümseme, yüreğimde anlık bir titreme. Seni düşündüğüm anlardı kanadığım vakitler, gelmeyişine, benimle birlikte olmayışına ağıtlar yaktı gönlüm, sarsıldım yokluğunda, üşüdüm sensizlikte. Seni düşündüğüm anlardı o hicran yontusu vakitler, an bezgin bir masal atının sırtında uzakları yakın etti, yankın gönlümü delerek aşkı tarumar eyledi.
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,