Eski Bir Katilim Ben Şiiri - Funda Kocae ...

Üşüdüm evet. Katilime, öldürmek için hazır olduğumu söyleyişim geldi hatrıma. Yeniden anılar canlandı. Yeniden bıçağı elimde buldum.

Kavrulan bir Ağustos akşamında, buz gibi aktı içime cümleler. Üşüdüm evet. Sevmediğim halim geldi hatrıma. Hissetmeyen, sevmeyen ve hatta özlemeyen bir kadındı o. Şimdi...

Şimdi ise, neyse...

Kendi seçtiğim bir yalnızlığın hükümdarı oldum, bilerek, isteyerek. Kapıda bekleşen, emanet, kaçak yalnızlık zerrelerinden bahsetmiyorum. Ağustos sıcağında, kendi buzumu kendim yapar gibi seçtim yalnızlığımı.

Zaman geçmeden önce, benim de kanlı ellerim vardı. Arınası değildi çizgilerin arasına gizlenmiş pıhtılar.

Her katilin, öncesinde canını almış bir katili var ya, benim de bir sebebim var damarlarından kan akan.

Şimdi, üşümüyorum. Cehenneme de alıştım bu dünyada. Ahiretin alevinden bir zerre değil mi şu hayatın kara-kızıl yanı?

Üşümüyorum ama dondurulası bir yürek var sırasını bekleyen. Canı yanmış, yanmamış ne yazar? Ellerinde kurumuş kan izleri olan eski bir katilim ben...