ayazın kavurduğu yoksul kıran kış bahçeme
aralık kalmış eski bir kapıdan sızdı nev bahar
aydınlık yüzlü yalazıyla titredi, soğuk gölgeler
ben alabildiğine mevsimleri yaşamaya gönüllü
seyrindeyken amber kokulu mimozaların, birden
kapandı yalancı kapı, üşüdü toz toprak yeniden
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
kâh gülüşün, kâh bakışın tazelenir belleğimde
biliyorum, herkes kendi kıyametini yaşıyor
bu yollarda sensiz yürümek içime sinmiyor
Ne kadar doğru. Zuhal Demiröz
Maziyi anan titrek bir yüreğin, içsel bir yansıması
gibi şiir.Cemre düşmesini bekleyen, özledikçe üşüyen
bir yüreğin seslenişi...
Tebrikler.
Saygıyla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta