Eski bir dost ile hasbihal

Duydum ki
yine alı al moru mor
bir akşam güneşi giymişsin.

Haklısın,
en çok hazan yakışır sana
bir de
Kuğulu Parktaki
yavru kırlangıçların sesi.

Unutur muyum?
Hepsi kırık dökük
ilk aşk sözcüklerim
asılı kaldı duvarlarında
Flamingo Pastanesi’nin.

Hatırlasana,
bir Yenimahalle terasında
Enrico Macias şarkıları dinletmiştim sana.
Bir soğuk güz gecesinin
kuşluk vakti.
Sonra
güneş üstümüze kusmuştu böğürerek,
kıskanıp bizi
fazla kaçırdı kesin.

Dinle,
sadece ikimiz vardık hep
sen,ömrümü mayalayan şehir
ve ben,bir deli nehir.
Kalabalıklar içinde
sadece ikimiz
yalnız ve sakin.

Velhasıl kelam,
beni kendine çeken
o tuhaf şey
bizim küçük sırrımız.

Kimselere anlatmadın
değil mi?