Memurdum, uzun seneler sıladan ayrı kalmıştım.
Eş, dost görüşmeleri ile özlem gideriyordum.
Hasret benim için nefes almamak gibiydi.
Arkadaşım Abo’yu göremediğim gibi haberde alamazdım.
Bahara doğru emekli olup, dönmüştüm memlekete,
Kiminle karşılaşsam hal, hatır sorup, koklaşırdık.
Her gittiğim yerde ikram ederlerdi çörek, çay, kete.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta