ESKİ BİR AVUNTU
Yaşam, avuntusal bir tapınak
Artık ne sana,ne de kendime yanmak
Eski bir duman kaldı aklımda
Rengi, gözlerinde kayıp
Pisliği, yavaş yavaş çıkan bir dağ eşkiyası
Mücadele ruhuyla kaybedilmiş bir zaman
Birşeyleri sevmek belkide
Sevgiden anlamadan
Biraz kayboldum kendimde
Kendime bahane aramadan
Sonra ılık bir akşam uyudu gönlümde
Soğuk sıcak anlamadan
Bir eski şarkı çıksada
Şu kara kaplı radyodan
Ağlaşsak,dertleşsek o eski, masum gözlü
Birazcıkta nazire yapan
Eski şarkılar, anlatsa
Kendimi, sana
Herşeyi anlatsa
Mesele değil anlaşılmak
Önemli olan anlatmak
Bir anlaşılmaya muhtaç olmadan anlatmak
Kendime mahzun,başkasına muzdarip
Bir ağaç gölgesinde yaşamak
Bir karanlık fidandan kendini bulmak
Eski bir ses duymak karanlıktan
Sonra karanlığı yaşayarak
YENİ ŞARKILAR BULMAK
M.S. 21/03/2006
Şair HejaryanKayıt Tarihi : 22.3.2006 21:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!