Eski Bir Aşklı Şiiri - Canan Al

Kara tahtada yazdığım ilklerin
en yılgınıyım ben
Çünkü hep adınla başlıyorum şarkılara..

ölüm bilmezdi utanmayı
arada bir gelir ve yoklardı
yaşamak dersen tufan’i
hepimize şad olsun
eski bir aşklı
unutulmuştu ayaküstü
rahminde debelenirdi ecelinin
sancılı bir gebe
yorgun bir yüzü eskitirdi böylece

yaşamak hainliktir
ölmek daha bir hainlik
çarpıp çarpıp geri dönen
ağır sancım
eski bir aşklı
seni öğrendiğinden beri kayıp

Sonra,
kelimelerin darlığı kalır aşklıya
kanı çekilmiş olur her daim
bir aşklı dilini yatıştırmayı bilmeden
girer şair kavgasıyla..