Hani bir gönül yaran vardı,
Seni yakıp kavuran!
Hani seni yağmur altında ıslatırdı,
Hani seni dağlara savuran...
Biliyorum, çok zaman geçti,
Biliyorum artık yoksunuz!
Biliyorum, o şimdi gitti,
Biliyorum, ikinizde unutmuşsunuz...
Ama doğru söyle bana;
Gece olup da yıldızlara bakınca,
Hele bir parça da yağmur yağarsa,
Sen o esmer kızı hiç özlemiyor musun?
Yüzü sana dönen,
Saçları rüzgarla öpüşen,
Susan, susturan ve insanın yüreğini hoplatan,
Bu güzel kızı hiç anmıyor musun?
Özlemiyor musun?
Duyuyorum seni, 'ama yok' diyorsun,
Geçen duydum, bir de çocuğu olmuş diyorsun,
Onu unutmuş görünmek için gülüyorsun,
Hatta kendinle bir de dalga geçiyorsun...
Ey dost!
Bizi kandırırsın, ama kalbini değil!
Bizi inandırırsın ama arzularını değil!
Dök içini bu yüzden, ak aynı ırmaklara,
Cesaretim yok diyorsun, duyuyorum,
Cesaretim yok aşktan yana...
Aşk zaten cesaret istemiyor senden,
Aşkın istediği tek şey var:
Aşk gözünü kapatmanı istiyor senden!
Hadi arkadaş, şimdi kendine gel!
Cesaretsizlikler olmamalı mutluluğa engel...
Kayıt Tarihi : 13.4.2008 18:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!