öyle ağır,
öyle soluk,
öyle puslu bir güz zamanında,
sabahladığımız otogarda,
emanetçiye bıraktım yüreğimin orta yerini...
hala seni aldatırken en uzak yüzlerle,
farkına varıyorum ve anımsıyorum,
sensizliğin soluksuz bırakan boşluğuyla,
ağzımda yarım bıraktığım bir elma şekerinin tadına benzeyen,
'aşk' denilen tek seferlik serüveni...
Kayıt Tarihi : 10.10.2008 13:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!